ճլպինդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃlpind]
վանկեր՝ ճ(ը)լ•պինդ
- Արարատյան, Կարին, Շիրակ՝ կանաց գլխի զարդ` երկու մատնաչափ լայնությամբ և ճակատի երկարությամբ թաշվե կտոր` ոսկեզօծ թելերով ասեղնագործված, որի վրա կարում են ճակատանոցի ոսկիները ◆ Հերիքնազարդը քարգահով գործված ճլպինդ ուներ ճակատի վրա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։