Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)խ•լուկ 

  1. Նոր Բայազետ՝ շատ հասնելուց փափկած՝ ծղլված ◆ Ճխլուկ ծիրան։
  2. (փխբ․) նիհար վտիտ◆ Ճխլուկ մարդ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։