Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•կել 

  1. թեքել, ծռել
  2. Արարատյան, Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ ենթարկվել, խոնարհվել, հնազանդվել ◆ Մարիան հլությամբ կճկեր երիտասարդին կամքին։ Զապել Եսայան
  3. Արարատյան՝ շատ նայելուց աչքերը հոգնել
  4. Խարբերդ՝ խույս տալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։