ճկուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃkun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ճ(ը)•կուն
Ածական
- հեշտ ճկվող, դյուրաթեք ◆ Ճկուն փայտ։
- ճկված, ծռված ◆ Ճկուն ծառ։
- դյուրաշարժ, ճարպիկ ◆ Ճկուն մարզիկ։
- հարմարվող, համակերպող ◆ Ճկուն մարդ։ (փխբ․)
- հմուտ դիվանագետությամբ վարվող, հանգամանքներին և պայմաններին համապատասխան փոփոխվող ◆ Ճկուն քաղաքականություն։
- կողմնորոշման և իրադարձություններն ընբռնելու ընդունակ ◆ Ճկուն միտք։ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- դյուրաթեք, դյուրակոր, դյուրաբեկ, դյուրակոճ, դյուրադարձ, ճմճման (գվռ.)
- ճարպիկ, դյուրաշարժ, չուստ (գվռ.), չուստլիկ, չստլիկ,
- տե՛ս առաձգական
- տե՛ս համակերպվողական, հարմարունակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։