Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•ղայթ 

  1. Համշեն՝ մի տեսակ վայրի թռչուն՝ խոշոր աչքերով, խատուտիկ, որ անախորժ ձայներ է հանում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։