Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ղ•լա•նի 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ երկճյուղ, երկճղի ◆ Մի ճղլանի փետ կար ձեռին։ Սահակ Ամատունի
  2. Կարին՝ խզված, անախորժ (ձայն)
  3. ճղլանի, քացաղած ձայնով

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։