ճղփյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʁpʰjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճղփիւն
վանկեր՝ ճ(ը)փ•յուն
Գոյական
- ջրի մակերեսին խփելու կամ ջրի մեջ ընկնելու կամ լողանալու ձայն
- ճղփալը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճողփյուն, չփչփոց, ճեղփյուն, ճղուփ, ճլուխփ, ճոփյուն, ճլոփ, ճլոմփ (հնց․) (գվռ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։