Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•յաթ 

  1. Վան՝ հին շորի կտոր, ցնցոտի ◆ Չըխչըխիկ նստե առուն, Խազար ճյաթ կա իթեվուն։ Էն ի՞նչի։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։