Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃjuʁɑkɔˈtɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճյու•ղա•կո•տոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ճյուղերը կոտրված` իբր հուսալքված ◆ Եվ քե՛զ, հայոց ոգու հավատաձույլ արև, Դիմում է քո դուստրը Ճյուղակոտոր: Լ. Մաշինյան


Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ճղակոտոր
  2. ոստաքանց
  3. ճղքնակոտոր
  4. ճղակտոր
  5. ճյուղաբեկ
  6. ոստակոտոր
  7. ոստաբեկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել