Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ն•կ(ը)լ•թի 

Կարին՝

  1. մետաղյա մանր իրերի իրար դիպչելուց առաջացած մեղմ ձայն, ճնկլտոց
  2. (փխբ․) ցածր ձայնով քթի տակ քժթնկթնկալը ◆ Սարո՛, քեզի մէ խնձորըմ կուտամ, մենակ թե ճնկլթիդ կըտրե։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։