Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)նկ•ճ(ը)ն•կան 

  1. Արարատյան, Կարին, Ղարաբաղ՝ ճնկճնկացող, բարձր ձայնով աղմկող ◆ Վարթանը մե ճնկճնկան կնիկմ ունիր, հեչ ձենը չէր կտրե։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։