Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)շ•ըպ 

  1. Ակն՝ խաղի կամ առևտրի մեջ կարգ ու կանոն չհարգող և վեճ հարուցող (մարդ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։