Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճշմարտութիւն

վանկեր՝ ճ(ը)շ•մար•տութ•յուն•

Գոյական

ճշմարիտ լինելը, ճշմարտի հատկությունը
մարդկանց գիտակցության մեջ օբյեկտիվ իրականությունը ճշգրտորեն արտահայտող հավաստի իմացություն (փիլ.)
հարազատություն, իսկականին, սկզբնաղբյուրին ստույգ համապատասխանություն
արդարություն
փորձով, գործնականորեն ստուգված ճշգրիտ սահմանում, դրույթ, պնդում
տե՛ս ճշմարտացիություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ truth գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Правда (ru) ‎(Pravda), истина (ru) ‎(istina) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։