ճշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʃtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճշտութիւն
վանկեր՝ ճ(ը)շ•տու•թյուն
Գոյական
- ճիշտ լինելը
- (մռկ․) առանցքային կոմպետենցիա, որի գործադրման դեպքում աշխատողն ապահովում է աշխատանքի տրամաբանական պլանավորումը, կազմակերպումը և կատարումը
- (չափ․) չափման միջոցի ունակությունը տալ ցուցմունքներ համակարգված սխալանքից ազատ
- չափման միջոցի չափվող մեծության իսկական արժեքին մոտ ցուցմունք (ելքի ազդանշաններ) տալու ունակությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճշգրտություն, ստույգություն
- իսկություն, իսկականություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
- Հայաստանի Ստանդարտ, Չափումների միասնականության ապահովման ազգային համակարգ, Երևան — 72 էջ։