ճոթռոտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɔtʰrɔˈtɛl]
վանկեր՝ ճոթ•ռո•տել
- Կարին, Վան, Մուշ՝ պատառոտել, պատռել ◆ Մուրոյի դեմքը ծաղկատար էր, ձախ աչքի տակը ճոթռած: (Ակսել Բակունց)
- շատ լայն՝ պատռվելու աստիճանի բանալ (բերանը կոկորդը և այլն) ◆ Էստուր համար էր բողազը ճոռթում: (Խաչատուր Աբովյան)
- կտրել հանել ու տեղը բացվածք թողնել
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։