Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɔt͡ʃkˈtɑn]

վանկեր՝ ճոճ•կ(ը)•տան 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ նազանքով քայլող, կաքավող ◆ Սաթոն ճոճկտան աղջիկ էր, շատ սիրուն քայլք ունիր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։