ճութղի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃutʰˈʁi]
վանկեր՝ ճութ•ղի
- Սեբաստիա, Շամախի՝ գլխի կանացի ծածկոց ◆ Բոլոր պաճուճանքի տակից... Գլխիի անմիջապես կապված էր ճութղին,որի տակից երևում էին հինավով ներկված մազերը։ (Շիրվանզադե)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։