ճութղի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃutʰˈʁi]
վանկեր՝ ճութ•ղի
- Սեբաստիա, Շամախի՝ գլխի կանացի ծածկոց ◆ Բոլոր պաճուճանքի տակից... Գլխիի անմիջապես կապված էր ճութղին,որի տակից երևում էին հինավով ներկված մազերը։ (Շիրվանզադե)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։