ճուղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃuʁ]
վանկեր՝ ճուղ
ճուղ 1
խմբագրել- Ալաշկերտ, Մուշ, Բալու՝ ոչխարի հոտ ◆ Գիլու գլխուն գիրք կարդացին, ըսաց. -Թողէք, ճուղն անցուցի։ Ահ ◆ Էծ իծուն էվել աղէկ ա, քան ճուղ մի ոչխար։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելճուղ 2
խմբագրել- Պոլիս՝ ճանապարհ (առվի, գետի և այլն)
Արտահայտություններ
խմբագրելճուղ 3
խմբագրել- Մոկս, Վան՝ (փխբ․) ծամ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։