ճու-ճու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃu ˈt͡ʃu]
վանկեր՝ ճու-ճու
- Վան, Կարին, Մուշ, Դերսիմ, Քղի՝ հավի ձագ
- վառեկ ◆ Ճուճուն ածավ, պուպուն տարավ։ Առծ
- (փխբ․) փոքր երեխա, մանկիկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։