ճպլտորել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃpltɔˈɾɛl]
վանկեր՝ ճ(ը)պ•լ(ը)•տո•րել
Կարին՝
- կուչ գալ, թևերը կախել ◆ Հավը ճպլտորել է։
- որևէ բան չկարողանալ հարմար ձևով անել, կիսատ-պռատ կատարել ◆ Սանամը ոչ թե կարքին կարեց, հաքավ, այլ ձեռաց ճպլտորեց ու տեղնուտեղը հաքավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։