Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•զա•նազ 

Խարբերդ, Բալու՝

  1. չաճել, նվազ մնալ, չորանալ (բույսերի, սերմերի մասին)
  2. վտիտ տեսք ունենալ, նիհարել
  3. թույլ, նվաղ (ձայնի մասին)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։