Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•ճեմ 

  1. Կարին, Շիրակ՝ ծեծված և ձեթը հանած կտավատի մնացորդը, քուսպ, կոպտոն
  2. տականք, մնացորդ ◆ Փոխինդը մազում են և ճռճեմը դեն ածում։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։