Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•ճուռ 

  1. Ղարաբաղ՝ թռչունների և մանր կենդանիների փորոտիք
  2. (անարգ․) մարդու փորոտիք ◆ Ճռճուռդ դուրս կթափեմ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։