Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•պ(ը)ռ•տոց 

  1. Արարատյան՝ բեռի ծանրությունից օրորվելը՝ ճոճվելը ◆ Մի բեռ էր վերցրել, ճռպռտոցը դուրս եկավ։ Սահակ Ամատունի
  2. մեծախոսություն, մեծ-մեծ խոսելը ◆ Ճռպռոցին մի նայիլ, վախլուկ ա։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։