Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•վ(ը)•ռան 

  1. Մուշ՝ ճռվռացող, ծլվլացող ◆ Աշխարհ ամեն վառ քո սիրուն, էդ ճռվռան քո երգերում։ Հովհաննես Թումանյան
  2. Վան՝ շպարված, զարդարված

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։