Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•վ(ը)•ռուն 

  1. Վան՝ ճռճռացող ◆ Ճռվռուն կոշիկ։
  2. ճռվողող, ծլվլացող ◆ Ճռվռուն թռչուններ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։