Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ռ•փել 

  1. Վան՝ անխնա պոկոտել ◆ Երբեմն կարձակե մայրիկն տղեկի պինդերը (տղան օրորոցի մեջ կապելու կապան) և կը դնե իր ծաղիկն այս ծաղկանց ծոցը, որ թավալելով ծաղկանց թերթերը կը ճռփե: (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Խոտը գետնեն ճռփեց: (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։