ճվալակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃvɑˈlɑk]
վանկեր՝ ճ(ը)•վա•լակ
- Խարբերդ, Բալու՝ հողազուրկ և ուրիշների մոտ մշակության անող գյուղացի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։