Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)վ•ջուր 

  1. Վան՝ պահոց օրերին ուտելու կերակրի տեսակ, որ պատրաստում են դդմով, բրնձով, ձեթով և ուտում սառը վիճակում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։