ճվջրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃvd͡ʒɾuk]
վանկեր՝ ճ(ը)վ•ջ(ը)•րուկ
- Վան՝ գլխի մի տեսակի ջրոտ վերք, ջրջրուկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։