Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)•վ(ը)ռ•նիկ 

  1. Վան՝ ամեն ինչին միջամտող, ամեն բանի մեջ խառնվող, կոտրած գդալ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։