Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ր•ճ(ը)•րուկ 

  1. Վան՝ մանր խոցեր կամ պալարներ, որ դուրս է տալիս երեխաների շրթունքների կամ ծնոտի վրա

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։