Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)ր•ճ(ը)•րուկ 

  1. Վան՝ մանր խոցեր կամ պալարներ, որ դուրս է տալիս երեխաների շրթունքների կամ ծնոտի վրա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։