Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑɡmɑjɑkɑn fɔɾmɑt͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) մագմայական ապարների բնական, կայուն խմբակցություն, որն օրինաչափորեն արտացոլվում է երկրակեղևի տարահասակ, բայց միատեսակ երկրատեկտոնական կառուցվածքի զարգացման գործընթացում՝ որոշակի երկրաբանական իրադրությունում, և այդ ընթացքում պահպանվում է կազմի, ներքին կազմվածքի և շրջակա միջավայրի հետ փոխհարաբերությունների բնորոշ առանձնահատկությունները


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։