մագնիս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɡˈnis]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մագ•նիս
Ստուգաբանություն խմբագրել
<магнит <հուն. magnētis
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- մագնիսական դաշտ ստեղծելու հատկություն ունեցող մարմնին
- երկաթահանքի կտոր, որ երկաթյա և պողպատյա իրերը դեպի իրեն ձգելու և իրենից վանելու հատկություն ունի
- (փխբ․)՝ ձգողական ուժ, դեպի իրեն ձգելու ուժ՝ զորություն ◆ Կինը կրքի մագնիստ մնա Հովհաննես Շիրազ
- (փխբ․)՝ գրավչություն, հրապույր, արտակարգ գրավիչ հատկություն ◆ Աչքերի՝ ժպիտի մագնիս
Հոմանիշներ խմբագրել
- մագնիտ, մագնիսաքար, (հնց․)՝ ապրախիլ, խանդումանդ
- տե՛ս հրապույր, գրավչություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։