Հայերեն

վանկեր՝ մա•զա•ծուփ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) ծփացող, ծածանվող մազերով ◆ Ու այդ տաք անձրևի միջով վազում է ոտաբոբիկ մազածուփ մի աղջիկ։ Լյուդվիգ Դուրյան

Աղբյուրներ

խմբագրել