Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•թալ 

  1. Կարին, Ուրմիա՝ անճար, ապիկար
  2. Ղարաբաղ՝ պարապ, սպասողական դրություն

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. մաթալ մնալ, մոլորվել, շվարել ◆ Ժողովուրդը մաթալ մնաց, ասեցին, որ մեր թաքավորը սա ա, որ սա ա։ Հժհք ◆ Մնացել եմ մաթալ, թէ արև ես ուզում, արտերդ չորանում են, էլ անձրևի երես չենք տեսնում, թե անձրև, ցող ես խնդրում, էնչափ անձրև է գալիս, որ կամ արերդ են փթում կամ չես կարողանում հավաքել։ (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։