մաթրաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑtʰˈɾɑtʰ]
վանկեր՝ մաթ•րաթ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Վան՝ կավե լայնաբերան մեծ աման ◆ Էդ կնիկը... մաթրաթը վեր ա ունենում, էթում ոչխարը կթում։ Հժհք ◆ Գնաց մաթրաթի տակիցը ալանի կարագը հանեց։ (Պերճ Պռոշյան)
- Մուշ՝ կավե մեծ պնակ, որից ուտում էին ընտանիքի բոլոր անդամները կամ դաշտում աշխատող բոլոր հնձվորները ◆ Եվ լավ կերան կաղամբ ու տակ մի մեծ մաթրաթ մինչև հատակ։ (Խաթաբալա)
- Բաղեշ, Քղի՝ կավե մեծ աման, որի մեջ խմոր են հունցում
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։