մաթ-մաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑtʰ ˈmɑtʰ]
վանկեր՝ մաթ-մաթ
- Վան, Հավարիկ՝ ապուշ-ապուշ ◆ Ախ, իմ սրտի սիրեկան ընկերներացս կայնիլ մաթ-մաթ իրիշկել սիրտս կխաշին։ ԱՏՍ ◆ Մարթիքը մաթ-մաթ ինձ եշեցին։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
- մաթ-մաթ աշել, խիստ զարգացած՝ ապշած նայել ◆ Մարթը աչքերուն չի ավտա, մաթ-մաթ կաշէ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- մաթ մնալ, խիստ զարմանալ ◆ Փայլէվանին էրածին վըրա ժողովուրդը մաթ մնաց։ (Ձեռագիր)
- մաթ-մաթ նայել, մի բանի վրա երկար ապշած նայել ◆ Մաթ մաթ երեսիս էր նայում։ Սահակ Ամատունի
- մաթ ու շիվար, շվար ու մոլոր
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։