մալամաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑlɑˈmɑtʰ]
վանկեր՝ մա•լա•մաթ
- Պոլիս՝ խայտառակություն, ամոթ ◆ Մալը կերթա, մալամաթը կը մնա։ Առած
- Թբիլիսի՝ կարգադրություն ◆ Դուն նրան տուն բի, յիս գիդիմ վունց որ մէ նմուտումը մալամաթը մեջը կու դընիմ։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրել- մալամաթ անիլ, կարգադրել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։