մախսուզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մախ•սուզ
Վան՝
- դիտմամբ, նպատակով ◆ Մախսուզ կըսե, օր ես իրանցը չէրթամ։ (Ձեռագիր) ◆ Կըսեմ՝ չըլլի՞ էն Վարդազար մախսուզ թուղթը պեհալ է, օր մէ բանմ ա իրան բերանը ցքենք։ (Ձեռագիր)
- միտումնավոր կերպով, դիտավորյալ
- Գանձակ, Շատախ, Համշեն, Վան՝ հատկապես, հատուկ ◆ Բարևագիրս ի քաղաքն Բաքու, մախսուզ Գարագաշ ազայիս։ (Խաթաբալա) ◆ Բարեկամներդ մախսուզ սիրով պարև կանեն․ մե չմոռանաս։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։