մականվանյալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑkɑnvɑnˈjɑl]
վանկեր՝ մա•կան•վըյալ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) մականունով անանվող՝ կոչվող ◆ Մի քանի շաբաթ շարունակվող հետապնդումից հետո՝ «Երկու նագան» մականվանյալ ավազակ Քրոուլին հայտնաբերվել էր սիրուհու բնակարանում։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։