մակրդուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑkɾˈdun]
վանկեր՝ մա•կ(ը)ր•դուն
- Սեբաստիա՝հավասար չափով թանձր, միաձույլ ◆ Մակրդուն մածուն։
- հղկված, հարդարված, ողորկ
- Սեբաստիա՝ լավ եփված, մսի և համեմունքի համը և հոտը արգանակին անցած կերակուր
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։