մահկանացու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑhkɑnɑˈt͡sʰu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մահ•կա•նա•ցու
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- մահվան ենթակա, մեռնող, մահացող
- անցավոր, ոչ մնայուն
- (փխբ․) սովորական, ոչ արտակարգ, որևէ բանով աչքի չնկնող, հասարակ
- մարդ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ադամածին, հողածին, հողեղեն, հողաստեղծ, մարմնավոր, երկրավոր, երկրածին, երկրաբնակ, մահավոր, մահացու, բնամահ, կանացածին, մայրածին, մայրածնունդ, դեմետրածին, եղծական, եղծանելի, մեռոտ
- տե՛ս մարդ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| մահկանացու | |
| |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։