մաճալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•ճալ
- Կարին, Վան, Մոկս, Շատախ՝ իջոց, հնարավորություն ◆ Քիչըմ մաճալ տուր, հիվընդութենեն էլլեմ, պարտքերդ տամ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- մաճալ տամ - միջոց, հնարավորություն տալ ◆ ․․․Տղեն էլ մաճալ չտվեց, թռավ գյամը անցուց ձիու բերանը։ Հժհք
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։