մամածակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑmɑˈt͡sɑk]
վանկեր՝ մա•մա•ծակ
- Պոլիս՝ գաղտնի բանբասող, կեղծավոր, քսու ◆ Պողոս Էֆենտին ալ, խոսքը մերջրնիս, մամածակ մարդուն մեկն է, կնոջը խելքովը կկառավարվի։ «Երևանյան օրեր»
- կամազուրկ, կամքից թույլ անձ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։