մամուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑˈmur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մա•մուռ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տարածվող կամ ուղիղ ցողուններով բեղմնիկավոր բույս, որ զուրկ է արմատներից ու ծաղիկներից
- հնի մնացորդ, բորբոս
Հոմանիշներ խմբագրել
- լոռ, խոզ, մոռ, լեզ, ջրիմուռ, գորտնբուրդ, գորտնխալի, գորտնփրփուր, գորտնգորգ, քարաքոս, ռոկեղ, օշնա, խոտին,
- տե՛ս բորբոս
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։