Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•յար 

  1. Վան, Ուրմիա՝ միթե ◆ Իշխօ, ◆ մայար Շահաբազին էնէնց խասած ախչիկ ունի։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ Լաճն էր ասաց, տօ մայար ես ձեր խավքուն խասաիթ ի, ես չեմ ուզի։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։