Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑjɾɛni lɛzvɔv χɔˈsɔʁ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (հատուկ կրթ․) անձ, որը սովորաբար խոսում է միայն այն լեզվով, որը մանկուց եղել է նրա սովորած առաջին լեզուն


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։