մանավ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑˈnɑv]
վանկեր՝ մա•նավ
մանավ1
խմբագրել- Նոր Նախիջևան՝ միամիտ, հիմար։ ◆ Նա շատ օյիններ պիտի խաղա մեր մանավ կուլխուն։ Ռափայել Պատկանյան
- դանդաղաշարժ
Արտահայտություններ
խմբագրելմանավ2
խմբագրել- Պոլիս, Պարտիզակ՝ մրգավաճառ։ ◆ մանավը շատ հարստացավ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։