մանշուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ման•շուր
- Սվեդիա, Մուշ, Ուրմիա՝ նշանավոր, անվանի, երևելի, հայտնի ◆ մանշուր չանի, վավ ի մառդը, վավ ի նամառդը մուխաննաթ։ Արամ Ղանալանյան
Արտահայտություններ
խմբագրել- մանշուր անել - հայտնի լինել ◆ Գող մարդը ռանգից մանշուր կանի։ (Տիգրան Նավասարդյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։